Βραδινή βάρδια Σάββατο, κάνει και κωλόκρυο. Είναι το δεύτερο συνεχόμενο στα Εξάρχεια. Δεν θα ‘πρεπε να κάνω τέτοιες υπηρεσίες πια… σκατά τόσοι νέοι έχουν έρθει… θα πάω να του μιλήσω κι ας με ‘χει στην μπούκα.
-Θες καφέ;
-Ναι, πάρε. Διπλό ε;
Το περιπολικό ξεκινά, ακούγονται σποραδικά μερικά παράσιτα και φωνές από τον ασύρματο.
-Κοίτα τα μούλικα… πατέρα δεν έχουν να τα μαζέψει; Κάθε βράδυ έξω είναι τα τσογλάνια.
-Χμ. Αν ήταν έτσι ο γιος μου θα τον έσφαζα στο γόνατο.
-Τι έχεις εσύ σήμερα;
-Τίποτα…
Επειδή εσύ είσαι μαλάκας και δεν σε νοιάζει να σε γαμάνε στα νούμερα, δε σημαίνει ότι πρέπει να κάτσω κι εγώ να τρώω τα σκατά. Στο διάολο… άχρηστοι όλοι.
Το περιπολικό στρίβει στο στενό και κόβει ταχύτητα. Μερικά πιτσιρίκια 15-16 χρονών πίνουν μπύρες στο δρόμο.
-Κοίτα τα τσογλάνια. Καλά ας κάνουν πως έρχονται προς τα εδώ, θα τα γαμήσω!
Φτύνει έξω απ’ το παράθυρο. –Ας έρθουν.
Θα τα βάλω να φάνε το πεζοδρόμιο…
Σκέφτεται και πίνει μία γουλιά καφέ. Ένα κουτάκι μπύρας χτυπά την οροφή του περιπολικού. Δευτερόλεπτα αργότερα, άλλα δύο προσγειώνονται πάνω στο όχημα. Οι δύο άντρες πετάγονται έξω.
-Τι έκανες εκεί ρε μαλακισμένο; Θα σου γαμήσω το μουνί που σ’έφτυσε.
Τα παιδιά οπισθοχωρούν, αλλά δεν φεύγουν. Περιμένουν την αντίδραση των μπάτσων που έφαγαν τις μπύρες στο περιπολικό για να τρέξουν.
-Ψόφα μπάσταρδο.
Λέει και σημαδεύει με το όπλο του τον ένα από τους πιτσιρικάδες. Τα παιδιά οπισθοχωρούν…
-Χαχα, την κότα τώρα τα πουστ…
ΜΠΑΜ
Ο άντρας πάτησε τη σκανδάλη…
Το παιδί έπεσε στην άσφαλτο.
Το αίμα κύλησε πάνω στα ρούχα του και έπεσε στην άσφαλτο.
Δεν το πιστεύω! Του έριξε ο μαλάκας! Το σκότωσε ο ψυχάκιας! Τη γαμήσαμε.
-Τι ε…
Τώρα δεν θα ξανακάνεις μαλακία μπάσταρδο.
-Έλα, φεύγουμε.
Τα παιδιά κύκλωσαν το χτυπημένο φίλο τους. Φώναξαν το όνομά του. Το παιδί δεν κουνήθηκε. Ένα από τα παιδιά γύρισε προς τους δύο άντρες.
-Φεύγουν ρε! Τον σκότωσαν και φεύγουν! Ασθενοφόρο ρεεε. Καργιόληδες μπάτσοι, ελάτε πίσω να σας γαμήσω ρε!
Που έμπλεξα ρε πούστη μου; Τι έκανε ο ψυχάκιας.
-Πάρε τηλέφωνο το διοικητή.
Το ουρλιαχτό μίας κοπέλας και η σειρήνα του ασθενοφόρου συναγωνίστηκαν στα ντεσιμπέλ.
Τηλέφωνα χτύπησαν παντού. Κόσμος κινήθηκε. Φωτιά, καπνός, σκόνη, αίμα, ιδρώτας, φωνές, βία…
Η αφύπνιση του φιλότιμου; Η οργή απέναντι στην αδικία;
Μία πολύ καλή αφορμή για να φωνάξει ο κόσμος ότι κουράστηκε να τον γαμάνε από πίσω και ότι έχει πάψει να το ευχαριστιέται πολύ καιρό τώρα;
Μία πολύ καλή αφορμή για πολλούς, να κάνουν όλα όσα ήθελαν και δεν τολμούσαν.
Και πάλι κάποιοι βρήκαν μία πολύ καλή αφορμή για πολιτικό παιχνίδι.
Ο αξιωματικός έφαγε το πιόνι. Ας φάει κι η βασίλισσα το βασιλιά να τελειώσουμε την παρτίδα…
Μία πολύ καλή αφορμή για κάποιους να βγάλουν χρήμα.
Μία πολύ καλή αφορμή για να ενωθούν οι άγνωστοι με τα τόσα πολλά κοινά.
Μία πολύ καλή αφορμή για ό,τι θέλετε…
Αυτό που δεν μου εξήγησε ποτέ κανείς… γιατί όλες οι πολύ καλές αφορμές μυρίζουν αίμα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου