Λευκό…

…όπως όταν τελειώνει ένα βιβλίο, η στιγμή διαρκεί περισσότερο απ’ τη σιωπή. Η σκέψη δυνατή και καθαρή, αφομοιώνει τις σελίδες σε ένα δάκρυ, μια εικόνα ή ένα χαμόγελο… γεμίζει και αδειάζει ταυτόχρονα, όπως οφείλει να κάνει κάθε τέλος στις στιγμές του.