Βλέπω ότι σε χρησιμοποιούν σαν σφουγγαρόπανο... μου είπε και συνέχισε να μιλά.
Εγώ έμεινα στην ατάκα και τον έβλεπα να ανοιγοκλείνει το στόμα και τα μάτια του ενώ μιλούσε. Δεν τον άκουγα πια, ήμουν απασχολημένη, επεξεργαζόμουν τον σφουγγαροπανένιο εαυτό μου.
Στη συνέχεια της ημέρας, αποδείχτηκε ότι είχε περισσότερο δίκιο απ' όσο νόμιζα.
Το βρίσκω ηλίθιο να επιτρέπω να συμβαίνει... και ποτέ δεν είχα καλές σχέσεις με την ηλιθιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου