Μέτα από κάθε αναμπουμπούλα έρχονται συνήθως καλά πράγματα. Τα άσχημα είθισται να συμβαίνουν πριν και κατά τη διάρκεια της σύγχυσης. Όποιος το μάθει αυτό έγκαιρα, μπορεί και να προετοιμάζει το μέλλον του.
Σε αυτή την αναμπουμπούλα (λέξη αβέβαιης ετυμολογίας), κατάφερα να δραπετεύσω! Και μάλιστα, τους έπεισα να με αποφυλακίσουν πληρώνοντάς μου εγγύηση!
Σε λίγες μέρες θα αποχαιρετίσω για πάντα, αυτό που συνήθιζα να αποκαλώ ως "το κλουβί μου". Θα αποχαιρετίσω τους τοίχους του που είναι βαμμένοι σε χρώμα σκονισμένου πτι-μπερ και την πράσινη βουρκωμένη και ρυπαρή μοκέτα του. Θα χαμογελάσω με εκείνο το χολυγουντιανό μου τρόπο στα τσακισμένα γκρινιάρικα πρόσωπά τους, και με τη χάρη της νεράιδας του ουράνιου τόξου, θα βουτήξω θεαματικά μέσα σε μια πισίνα γεμάτη marshmallows!
Ο δρόμος με τη ροζ καραμέλα ανοίγεται μπροστά μου. Το αστείο είναι πώς σε αυτές τις περιπτώσεις η αλλαγή της συνήθειας, όσο συνειδητή κι αν είναι, σου αφήνει μια εντύπωση σα να μη θυμάσαι αν έχεις αφήσει ανοιχτό το θερμοσίφωνο! Όσο πιο γρήγορα βεβαιωθείς ότι διέκοψες την παροχή ρεύματος στο κτίριο, τόσο πιο γρήγορα θα δρέψεις candy canes από τα σοκολατένια δέντρα!
Προσοχή στο sugar rush! :)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου