Τάχα μου ψάχνει κάπου ν’ ανήκει,
μέσα του, όμως, δεν ανήκει πουθενά.
Της μοναξιάς του κύριος,
χύνει ένα δάκρυ στα κλεφτά…
Μονίμως κάτι αναζητά,
κι όταν το βρει, ψάχνει ξανά.
Του αρέσει να μην έχει τίποτα,
γιατί κάποτε έχασε πολλά.
Το ίδιο του το μεγαλείο αποφεύγει
και στην ίδια πλάνη γυρνά.
Μυστήριο, τι να φοβάται πιο πολύ,
να ηττηθεί ή να νικήσει;
Στον μικρό αδερφό.
ksexasa na to sxoliasw mou fenetai..i love it
ΑπάντησηΔιαγραφήkataplhktiko!
Σε ευχαριστώ pupp, το νου σου!
ΑπάντησηΔιαγραφή