ΚΑΝΕ ΠΑΡΕΑ ΣΤΗΝ ΑΡΟΥΡΑΙΑ...

19 Νοε 2010

Πόση κακία αντέχουμε ακόμα;

Πόση βία...

http://trupokarudos.blogspot.com/2010/11/2_17.html

http://trupokarudos.blogspot.com/2010/11/blog-post_2119.html

http://trupokarudos.blogspot.com/2010/11/blog-post_2119.html

http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:P-pgvXgw4jMJ:trupokarudos.blogspot.com/2010/11/blog-post_3709.html+%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B1%CE%BD+%CF%83%CE%BA%CF%85%CE%BB%CE%BF+%CF%83%CF%84%CE%BF+%CE%BD%CE%BF%CF%83%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CE%BF+%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%B1%CF%82&cd=1&hl=el&ct=clnk&gl=gr&client=firefox-a

και πόση ακόμα που δεν χωράει ούτε σε 1000 ποστ.

Το χειρότερο από όλα είναι ότι αυτή η βία μεταδίδεται στα παιδιά. Σε παιδιά λυκείου που σκοτώνουν κουτάβια στο ξύλο στο προαύλιο του σχολείου (εγώ δηλαδή γιατί τα τάιζα από το κολατσιό μου αντί να τα σκοτώνω;). Στα παιδιά που πετάνε μαζί με τη μάνα τους μια σακούλα jumbo με 2 κουταβάκια στο σκουπιδοτενεκέ... σε παιδιά που μεγαλώνουν και πιάνουν δουλειά στο νοσοκομείο όπου σκοτώνουν και πάλι στο ξύλο όποιο ανυπεράσπιστο πλάσμα βρίσκεται στο διάβα τους. Σε παιδιά που γίνονται αστυνομικοί και σκοτώνουν κρατούμενους, τη γυναίκα τους και τα παιδιά τους στο ξύλο. Σε παιδιά που αν δεν προσπαθήσουμε όλοι να τους δείξουμε όπως μπορούμε, χωρίς βία, ποιος είναι ο απλός τρόπος του σεβασμού της ζωής, αν δεν τους εξηγήσουμε και δεν τους αγκαλιάσουμε μέχρι να σπάσει και να ανοίξει κάτι μέσα τους, δεν θα χωρέσει ποτέ η αγάπη στη ζωή τους. Κι έτσι δεν θα χωράει ούτε στον κόσμο μας...

Λυπάμαι.

Αρνούμαι να γίνω αρρώστια του κόσμου. Αρνούμαι να μεταδίδω τη σαπίλα. Αρνούμαι να δεχτώ την κατάσταση ως μη αναστρέψιμη. Καλύτερα να με εκτελέσουν αυτή τη στιγμή απ' το να γίνω αδιάφορη, σκατόψυχη και άπληστη.
Αν η ανθρωπότητα είναι ο ιός του πλανήτη, εγώ δεν ανήκω σ' αυτήν, όπως και πολλοί άλλοι που ευτυχώς γνωρίζω, αγαπώ και εκτιμώ είμαστε μέρος του "αντιβιοτικού". Ο σεβασμός για ότι ζει και υπάρχει γύρω μου δεν είναι μια έννοια, είναι τρόπος ζωής και ο μόνος "θεός" που θα μπορούσα να πω ότι πιστεύω.

6 σχόλια:

  1. Προσωπικά, αυτούς τους ανθρώπους-τέρατα θα τους έστελνα στο εκτελεστικό απόσπασμα χωρίς να τους δώσω καν το δικαίωμα να δικαστούν.
    Οι άνθρωποι, μόνο αν τους τρομάξεις γίνονται... άνρθωποι. Και αν υπήρχε έστω και μία φορά μια τέτοια τιμωρία, να δεις που όλα θα άλλαζαν.
    Με έκανες κομμάτια με το λινκ για το σκυλάκι στα σκουπίδια... Έχει μείνει στο μυαλό μου το βλέμμα του στο τέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δυστυχώς αυτό που λες ισχύει. Ο εκφοβισμός έιναι ο πιο γρήγορος και αποτελεσματικός τρόπος να κατευθύνεις. Όμως, με αυτόν τον τρόπο δεν βάζεις τη βάση για να αλλάξει η νοοτροπία, παρά μόνο κατευθύνεις, σωστά μεν, αλλά και πάλι κοπάδι παραμένουν. Σαλαγάς δηλαδή.
    Ιδανικά, θα ήθελα να "σπάσω" αυτόν τον τοίχο και να περάσω την αλλαγή πιο μέσα, εκεί που κάποιοι έχουν φιλότιμο, αγνότερες προθέσεις και χώρο. Ο χώρος χρειάζεται για να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους κι έτσι μόνο μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά ένα κτήνος και να νιώσει τον πόνο που προκαλεί. Και έτσι, ίσως, να καταφέρουμε να αλλάξουμε ουσιαστικά τον κόσμο.

    Δυστυχώς και πάλι, αυτό γίνεται με έναν άνθρωπο τη φορά και δεν πετυχαίνει πάντα.

    Ένας θάλαμος αερίων θα ήταν σαφώς ευκολότερος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν είναι θέμα ότι είναι ευκολότερος ο θάλαμος αερίων.
    Οι άνθρωποι δεν θα αλλάξουν ποτέ στον πυρήνα τους. Νομίζεις ότι αυτός που βασανίζει το σκυλάκι θ' αλλάξει ποτέ; Αν προσπαθήσεις να τον κάνεις να καταλάβει το λάθος του, νομίζεις ότι θα το καταφέρεις; Νομίζεις ότι θα γίνει καλύτερος άνθρωπος; Μπορεί να αλλάξει για λίγο επιφανειακά, αλλά στον πυρήνα του θα παραμείνει ο ίδιος.
    Η κακία στον ανθρωπότητα είναι σαν τον μύκητα, σαν τη μούχλα.
    Έστω και ένας τόσο δα ασήμαντος μικροοργανισμός να επιβιώσει, θα ξαναδημιουργήσει ολόκληρη αποικία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πράγματι είναι ακριβώς σαν τη μούχλα. Αλλά, dum spiro spero... εξάλλου, τελευταία γνωρίζω τόσο συχνά ανθρώπους-αντιβίωση που με εμπνέουν και με κάνουν να θέλω να προσπαθώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κάτι αξιοσημείωτο στο τεφτέρι μας, το είδα σήμερα σε βιντεάκι. Ο μόνος άνθρωπος που είπε στη βουλή ότι τα ζώα έχουν δικαιώματα και τα κονδύλια που δαπανούνται για αυτά είναι αναγκαία για την προστασία των δικαιωμάτων τους, είναι ο ίδιος άνθρωπος που αμφισβητεί τα ίδια δικαιώματα στους μη-Έλληνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το υπέροχο σχόλιο για τη Λίλιθ και για όποιον απογοητεύεται από τους ανθρώπους: http://www.facebook.com/profile.php?id=673452369#!/note.php?note_id=144062225644848&id=138265112865884

    ΑπάντησηΔιαγραφή